طی هفته های اخیر گزارشهای نگران کننده ای از آفریقای مرکزی به گوش میرسد. جایی که هزاران مسلمان نسبت به حفظ جان خود بیمناک هستند. در این میان شاهد سکوت آزار دهنده و همیشگی اعضای دائمی شورای امنیت سازمان ملل متحد هستیم. در حالی که سازمان ملل متحد خود نیز نمی تواند نگرانی خود را نسبت به بحران جاری در آفریقای مرکزی پنهان کند، در عمل شاهد هستیم که ایالات متحده امریکا و دو کشور انگلیس و فرانسه صرفا به دنبال تامین منافع خود در قاره سیاه بوده و کمترین نگرانی و دغدغه ای در راستای حفظ جان مسلمانان بیدفاع ندارند. تاکنون ده ها هزار نفر از مسلمانان به خاطر خشونت شبه نظامیان مسیحی علیه آنها به کشورهای همسایه یا اردوگاه های آوارگان پناه برده اند. درپی تداوم نسل کشی مسلمانان در آفریقای مرکزی، اهالی مسلمان ساکن روستاهای شهر بانگی پایتخت این کشور تا شعاع 300 کیلومتری به سمت کشور چاد فرار کرده اند اما در طول مسیر نیز هدف حمله شبه نظامیان مسیحی قرار دارند.

این رویکرد وقیحانه اعضای دائمی شورای امنیت سازمان ملل متحد مسبوق به سابقه بوده است. اخیرا (آدریان ادواردز) سخنگوی کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل در کنفرانس مطبوعاتی در ژنو به آمارها و اخبار تکان دهنده ای در خصوص وضعیت جاری در آفریقای مرکزی اشاره کرد. ادواردز در این خصوص میگوید:

(گروه های شبه نظامی بیش از 15 هزار نفر را در اردوگاه های آوارگان در آفریقای مرکزی محاصره کرده و تهدید می کنند که اکثر آنها مسلمان هستند. آوارگان در 18 مکان در شمال غربی و جنوب غربی آفریقای مرکزی با خطر حمله شبه نظامیان روبرو هستند و نیاز به تقویت امنیت دارند.)

در هر صورت سانسور اخبار مربوط به وضعیت اسفبار مسلمانان در آفریقا از سوی رسانه های غربی همچنان ادامه دارد. به راستی چرا بان کی مون به عنوان دبیر کل سازمان ملل متحد صرفا به محکوم کردن حوادث جاری در آفریقای مرکزی اکتفا میکند؟ در این میان ارسال نیروهای خارجی به آفریقای مرکزی نیز تحت نظارت امریکا و فرانسه صورت میگیرد. در چنین شرایطی اهداف شوم واشنگتن و پاریس در ماورای اقدامات سازمان ملل متحد کاملا به چشم میخورد. به عبارت بهتر، کاخ سفید و کاخ الیزه در رویکردی بیشرمانه خواستار تسلط بر آفریقای مرکزی و استفاده از منابع این کشورو دیگر کشورهای آفریقایی هستند.

آنچه از آمار رسمی بر میآید، نشان از وخامت اوضاع در آفریقای مرکزی است. در چنین شرایطی اعضای دائمی شورای امنیت سازمان ملل متحد نسبت به آفریقای مرکزی به شکل یک کالا نگاه میکنند. کالایی که غرب میخواهد نهایت استفاده استراتژیک را از آن ببرد. متاسفانه دو کشور چین و روسیه نیز مانند بسیاری از موارد دیگر در این خصوص سکوت کرده اند. گویا اساسا اتفاقی در این کشور و دیگر کشورهای آفریقایی رخ نمی دهد!

مروری بر آنچه در آفریقای مرکزی میگذرد اگرچه تلخ است، اما پرده از چهره واقعی مدعیان غربی حقوق بشر بر میدارد. در اینجا نسبت به نگاه ابزارگرایانه مقامات امریکایی و فرانسوی نسبت به مقوله حقوق بشر بیش از پیش آگاه میشویم. تکلیف انگلیس نیز به عنوان یکی دیگر از اعضای دائمی شورای امنیت سازمان ملل متحد کاملا مشخص است. کشوری که همواره نقش تسهیل کننده اهداف امریکا را در خاورمیانه،آفریقا و دیگر نقاط جهان داشته است. اوضاع جاری در آفریقای مرکزی بحرانی است.

3هزار مسلمان شهر بانگی را به سمت کشور همسایه چاد ترک کرده اند. این مسلمانان از اقدامات خشونت آمیز و قتل عام شبه نظامیان مسیحی (آنتی بلاکا) فرار کرده اند.این درحالی است که شبه نظامیان یاد شده حتی به کاروان های مسلمانان از جمله زنان و کودکان درمسیر حرکت به سمت مرز چاد حمله می کنند. در این میان هیچ رسانه ای در غرب جهت انعکاس دردمندی این مسلمانان اقدامی جدی صورت نمی دهد. گویا دخالت در امور داخلی اوکراین و به راه اندازی دوباره انقلاب نارنجی در کی یف دغدغه مهم تری برای مقامات غربی محسوب میشود تا خانه های روستایی مسلمانان در آفریقای مرکزی روز به روز از سکنه خالی‌تر میشود. ساکنان این مناطق جهت حفاظت از جان خود از کشورشان میگریزند. این در حالیست که در کشور همسایه یعنی چاد نیز مشخص نیست که چه سرنوشتی در انتظار آنان خواهد بود. ده ها هزار نفر از مسلمانان سایر مناطق آفریقای مرکزی نیز به طور گروهی کار حرکت به سمت چاد، کامرون، مالی، سنگال، نیجر، نیجریه و سودان را آغاز کرده اند. گمان می رود که اکثر روستاییان خانه های خود را به سمت چاد ترک کرده اند به گونه ای که تاکنون دهها هزار مسلمان به این کشور پناه برده اند و نیمی از آنها را ارتش چاد تخلیه کرده است.

بالا رفتن پرچم سفید سازمان ملل متحد در قاره سیاه به خوبی نشان میدهد که عملا اراده ای در راستای حل واقعی بحران در آفریقای مرکزی وجود ندارد. مشابه این رویکرد را در میانمار مشاهده کردیم. جایی که قتل عام مسلمانان با چراغ سبز حکومت این کشور صورت گرفت و مقامات سازمان ملل متحد صرفا به ابراز تاسف در این خصوص اکتفا کردند. این در حالیست که هر گاه منافع غرب ایجاب کند، دست به مداخله نظامی در کشورهای مختلف زده و برای این مداخله توجیهات حقوق بشری میآورد. با این حال در مقابل نقض عینی و عملی حقوق بشر و وضعیت سخت مسلمانان آفریقای مرکزی، مقامات امریکایی و اروپایی سکوت کرده و ضمن نظاره و رصد اوضاع، در صدد کسب بیشترین امتیازات اقتصادی و استراتژیک از این تحولات هستند. امتیازاتی که به دست آوردن هر یک از آنها به قیمت جان هزاران مسلمان بیدفاع تمام میشود. در هر صورت تبعیض موجود در ساختار شورای امنیت سازمان ملل متحد به هیچ عنوان قابل توجیه نیست. بیدلیل نیست که در مواجهه با اصلی ترین و حساس ترین بحرانهای جهان شاهد عملکرد معکوس شورای امنیت هستیم.

سرمقاله شماره 186 روزنامه انصار

نویسنده: سعید سبحانی

تاریخ: 11/12/1392

لینک مطلب: https://www.ansarpress.com/farsi/1513

*	نـامـ و نـامـ خـانوادگی
*	نظر شما
چهار عدد تصوير را عينا در زير بنويسيد.
*

	خطر بازی با کارت تروریزم برای بازیگران اصلی آن
	ترامپ؛ گورباچُف امریکایی، آیا تاریخ تکرار می شود؟
	امریکا و پاکستان با کارت تروریزم وارد بازی تازه می شوند
	سخنرانی ترامپ در کنگره شکاف ملی ایجاد شده در امریکا را عمیق‌تر می‌کند
	سنگسار مجازی یک دختر!
	حکومت طالبان و پاکستان از همدیگر چه می‌خواهند؟
	قهرمان سازی زلنسکی از سوی رسانه های غربی؟
	تاثیر نزدیکی امریکا و روسیه بر رابطه تهران و مسکو چه خواهد بود؟
	افزایش سفر های مقامات پاکستانی به کشورهای منطقه
	اختلاف مواضع عربستان و مصر در خصوص سوریه
	حکمتیار: در افغانستان همه دست به ماشه اند
	انتقال میزبانی کنفرانس امنیتی هرات؛ از آسیا به اروپا
	بررسی علل سقوط دولت‌ها در سوریه و افغانستان
	بازی خطرناک اردوغان در سوریه و آینده تاریک خاورمیانه
	سابقه واشنگتن در تعامل با تروریزم
	اتحادیه اروپا؛ مانع جدید در روند صلح ارمنستان با آذربایجان؟
	داعش در افغانستان جسورتر شده است
	جایگاه ایران در آبنده سوریه چیست؟
	ترور خلیل‌‌الرحمان حقانی؛ چند ابهام و یک اتهام
	سقوط اسد، خاورمیانه به کام افراطگرایی
	آیا ایران فرماندهان و نیروهایش را از سوریه خارج می‌کند؟
	افزایش تقویت روابط با حکومت طالبان از سوی چین
	آیا زمان برقراری آتش بس در غزه فرا رسیده است؟
	ترس بزرگ پاکستان از شبکه حقانی
	بازی پاکستان با کارت مهاجران علیه طالبان